Dodatki mieszkaniowe

OGÓLNE ZASADY I TRYB PRZYZNAWANIA ORAZ USTALANIA WYSOKOŚCI

DODATKÓW MIESZKANIOWYCH

 

Wymagane dokumenty:

1. Wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego (druki do wypełnienia).
2. Deklaracja o dochodach gospodarstwa domowego za okres pełnych trzech miesięcy kalendarzowych poprzedzających datę złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty.

Uwagi:

Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na wniosek osoby uprawnionej do dodatku, w drodze decyzji administracyjnej na okres 6 miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku.

Dodatku mieszkaniowego nie przyznaje się, jeżeli jego kwota byłaby niższa niż 0,5% kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej obowiązującego w dniu wydania decyzji.

 

Podstawa prawna:

• Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 2133 z późn. zm.).
• Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z 26 kwietnia 2013 r. w sprawie sposobu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego, wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o stanie majątkowym wnioskodawcy i innych członków gospodarstwa domowego, a także wzoru legitymacji pracownika upoważnionego do przeprowadzenia wywiadu (Dz. U. z 2013 r. poz. 589).
• Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 735).

Kto może ubiegać się o dodatek mieszkaniowy:

Uprawnienia do dodatków mieszkaniowych przysługują osobom spełniającym równocześnie trzy następujące kryteria:

1. Posiadają tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego,
2. Średni miesięczny dochód przypadający na członka gospodarstwa domowego nie przekracza odpowiednio 30 lub 40 % przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej
3. Powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu nie przekracza 30% powierzchni normatywnej obowiązującej dla danego gospodarstwa domowego

Dodatek mieszkaniowy przysługuje:

• najemcom albo podnajemcom lokali mieszkalnych, zamieszkujących w tych lokalach
• osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
• osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom spółdzielczych lokali mieszkalnych,
• innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
• osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny albo socjalny.

 

Dodatek mieszkaniowy przysługuje w związku z zamieszkiwaniem w jednym lokalu mieszkalnym albo zajmowaniem jednego lokalu mieszkalnego

 

Przy wydawaniu decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego uwzględnia się kwotę przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, obowiązującego w dniu złożenia wniosku .

Dodatek mieszkaniowy przysługuje jeżeli w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o jego przyznanie średni miesięczny dochód przypadający na jednego członka gospodarstwa domowego wnioskodawcy nie przekroczył w gospodarstwie:

1) jednoosobowym – 40%,

2) wieloosobowym –30%

przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Dochód dla potrzeb wyliczenia wysokości dodatku mieszkaniowego ustala się zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2020r. poz.111).

Normatywna powierzchnia użytkowa lokalu mieszkalnego lub budynku mieszkalnego, w którym znajduje się tylko jeden lokal mieszkalny (dom jednorodzinny) wynosi odpowiednio dla  gospodarstw domowych:

35 m2 – dla 1 osoby,

40 m2 – dla 2 osób,

45 m2 – dla 3 osób,

55 m2 – dla 4 osób,

 65 m2 – dla 5 osób,

70 m2 – dla 6 osób,

 a w razie zamieszkania w lokalu mieszkalnym większej liczby osób dla każdej kolejnej osoby zwiększa się normatywną powierzchnię tego lokalu o 5 m2.

Normatywną powierzchnię powiększa się o 15 m2, jeżeli w lokalu mieszkalnym zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, której niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Podstawę obliczenia dodatku mieszkaniowego stanowią następujące rodzaje wydatków gospodarstwach domowych:

• czynsz,
• koszty, o których mowa wart. 28 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26 października 1995r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego
• opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na lokale mieszkalne w spółdzielni mieszkaniowej,
• zaliczki na koszty zarządu nieruchomością wspólną,
• odszkodowanie za zajmowanie lokalu bez tytułu prawnego,
• inne niż wymienione powyżej opłaty za używanie lokalu mieszkalnego,
• opłaty za energię cieplną, wodę, ścieki, odpady i nieczystości ciekłe,
• wydatek stanowiący podstawę obliczenia ryczałtu na zakup opału.

Nie stanowią wydatków, wydatki poniesione z tytułu:

• ubezpieczeń, podatku od nieruchomości, opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
• opłaty za gaz przewodowy, energię elektryczną (dostarczane na cele bytowe).
• rocznych opłat przekształceniowych, o których mowa w ustawie z dnia 20 lipca 2018r. O przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe wprawo własności tych gruntów.

Jeżeli osoba ubiegająca się o dodatek mieszkaniowy zamieszkuje w lokalu mieszkalnym niewchodzącym w skład mieszkaniowego zasobu gminy, do wydatków przyjmowanych dla celów obliczenia dodatku mieszkaniowego zalicza się:

• wydatki które w wypadku najmu lokalu byłyby pokrywane w ramach czynszu, lecz wyłącznie do wysokości czynszu, jaki obowiązywałby dla danego lokalu, gdyby lokal ten wchodził w skład zasobu mieszkaniowego gminy,
• opłaty, poza czynszem, które obowiązywałyby w zasobie mieszkaniowym gminy, gdyby lokal ten wchodził w skład tego zasobu.

Wysokość dodatku mieszkaniowego stanowi różnicę między wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego, a kwotę stanowiącą wydatki poniesione przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości:

1) 15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie jednoosobowym,

2) 12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie  2-4 osobowym,

3) 10% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5 osobowym i większym.

Maksymalna wysokość dodatku mieszkaniowego łącznie z ryczałtem nie może przekraczać 70% wydatków przypadających na normatywną powierzchnię zajmowanego lokalu mieszkalnego.

W przypadku stwierdzenia w wyniku przeprowadzonego wywiadu środowiskowego rażących dysproporcji między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej deklaracji a faktycznym stanem majątkowym odmawia się przyznania dodatku mieszkaniowego.

Wywiad przeprowadza się w miejscu zamieszkania wnioskodawcy.

Niewyrażenie zgody na przeprowadzenie wywiadu środowiskowego stanowi podstawę do odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego.

W wypadku stwierdzenia, że osoba, której przyznano dodatek mieszkaniowy, nie opłaca na bieżąco należności za zajmowany lokal mieszkalny, wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się do czasu uregulowania zaległości.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o dodatkach mieszkaniowych od 01 lipca 2021 r. dodatek przysługuje wnioskodawcom u których dochód przypadający na 1 członka gospodarstwa domowego nie przekracza:

- w gosp. Jednoosobowych  -  40%

- w gosp. Wieloosobowych  -  30%

wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej obowiązującego w dniu złożenia wniosku.

Odmiennie zostały również ustalone zasady liczenia wysokości dochodu. Zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy o dodatkach mieszkaniowych wysokość dochodu ustala się z uwzględnieniem art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. O świadczeniach rodzinnych.